அதிரூபன் தோன்றினானே...

அச்சுறுத்துகிறது

கரும்பாம்புகளோ என மிதந்து நெளியும்

இரவுக் கடல்

திகைக்க வைக்கிறது

திசைகளைப் பறிகொடுத்துக் கிடக்கும்

புவி

விண்ணுக்கும் மண்ணுக்கும் இடையில்

கருஞ்சாந்து

நிரம்பி வழிகிறது

வாழ்க்கையின்

எந்தப் பக்கம் திரும்பினாலும்

முட்டுகிறது

இருட்டால் பிசைந்து எழுப்பிய சுவர்

காத்திருந்தேன்... நம்பிக்கையுடன்

காத்திருந்தேன்... பொறுமையுடன்

அதோ

கையில் விளக்கோடு

அதிரூபன் தோன்றினானே....

கோ. மன்றவாணன்