அடுத்த வரி

அடுத்த வரி தேவை

அழகாய்க் கவிதை

விழிதிறக்க

இரவு வானத்தை

இறவாணத்தை

அண்ணாந்து பார்த்தபடியே இருக்கிறேன்

வெறுங்கையோடு திரும்புகிறேன்

கம்பன்

கடலில் மூழ்கியும்

அடுத்து அடுத்தென

மொட்டு விரித்துக்கொண்டே இருக்கிறது

முற்றத்து மல்லிகை

என்னை

ஏளனமாய்ப் பார்த்து

ஊர்வசியோ மேனகையோ

ஊடுருவ முடியாத வெளியில்

உறக்கம் பசி மறந்து

தவம் கிடக்கிறேன்...

அடுத்த வரிக்காக

-கோ. மன்றவாணன்

மழை இரவு

நள்ளிரவு

இருளில் கோடு வரையும்

வெள்ளைமழை

தூரத்து மலையில் இருந்து

அவசரமாய் இறங்கும்

அருவி

அமைதியாகக் குளிக்கும்

சாலைகள்

புதுசிவன் புதுநக்கீரன் சொற்போர்

பூக்களைத் தழுவிய மழைக்கு

மணமுண்டா?

தாமரைக் குளத்தில்

தவளைகள் நடத்தும்

இசை அரங்கு

மூடிய அறைக்குள் குறட்டைவிடும் உன்னை

நிராகரித்து நடக்கிறது

மழையிரவு

-கோ. மன்றவாணன்

பிரியும் தருணத்தில்...

இறப்பு

பிரித்துவிடுமா?

பிரிந்தோமா காந்தியின் நினைவை!

இன்றைய

இணைய உலகிலும்

வாழ்கின்றான் வள்ளுவன்

வலம்வருகின்றான் கம்பன்

பிரிக்க முடியுமா

புலவனையும் தமிழையும்?

நேற்று என்பது பிரிந்து போவதில்லை

நேற்றின் வளர்ச்சியே

இன்று

பிரிந்து கிடக்கவில்லை

சேர்ந்தே செல்கின்றன தண்டவாளங்கள்

ஒரே பயணம்தான்

நிழல் பிரிவதில்லை

இருட்டுக்குள்ளும்

வாழப் பழகிக்கொள்கிறது

கண்ணுக்குத் தெரியாவிட்டால் என்ன?

கைக்கோர்த்தபடியே நடக்கின்றன

கிழக்கும் மேற்கும்

ஒட்டியே உறவாடுகின்றன ஒருமுனையில்

வடதுருவமும்

தென்துருவமும்

நெடுஞ்சுவர்கள் பிரிக்குமோ

காதலை?

ஊடுருவும் மனம் இருக்கையில்!

பிரியும் தருணம் என்பதே மாயையானது

சூரியன்

மறைவது போலவே!

-கோ. மன்றவாணன்