Saturday, 30 December 2017

கொண்டாட்ட தினங்கள்







                 விழிபிடித்து அழைத்துச்செல்லும்
                 விறுவிறுப்பான நாவலின் பக்கங்கள்தாம்
                 ஒவ்வொரு நாளும்

                 பூமி மாற்றி உடுத்தும்
                 புத்தாடைகள்தாம்
                 பருவ காலங்கள் யாவும்

                 புவி
                 புதுப்பித்துக்கொள்கிறது
                 நாள்குளியல் செய்து

                 வெற்றியாளர்கள்
                 மெருகேறி மின்னுகிறார்கள்
                 ஒவ்வொரு நாளையும் அலங்காரம் செய்து

                 தாயைப் பழித்தவனையும் மன்னித்துவிடு
                 தப்பவிடாதே
                 நாளைப் பழிக்கும் சோதிடத்தை

                 வானவில் அழகெனவே
                 வசீகரித்து வண்ணம் பூசுகின்றன
                 வார நாட்கள்

                 நேற்று என்பது ஒத்திகை
                 இன்று என்பது அரங்கேறும் நாடகம்
                 நாளை என்பது விருதுபெறும் வைபவம்


                 உன்னை நம்பி உழை
                 எல்லா நாட்களும்
                 கொண்டாட்ட தினங்கள்தாம்


                -கோ. மன்றவாணன்


Thursday, 21 December 2017

மனத்திற்கு இட்ட கட்டளை







               முப்படை வந்தாலும்
               எப்படை வந்தாலும்
               சிறைப்படுத்த முடியாது
               மனத்தை 

               திண்டுக்கல் பூட்டுண்டு
               திறவுகோல் உண்டு
               வீட்டுக்கு!
               வானமாய்ப் பரந்து கிடக்கும்
               மனத்துக்கு?

               ஊரை அடித்துச் செல்லும்
               கரையுடைத்து வரும்
               காட்டு வெள்ளம்

               முட்டுக்கட்டை இல்லாத தேர்
               பலருக்குப்
               பலிபீடம்        

               மூக்கணாங்கயிறு இல்லாத மாடு
               குடைசாய்ந்து கிடக்கிறது
               வண்டி

               காமிரா கண் ஏமாறவில்லை
               துறவறம் பூண்ட சாமியும்
               காமப் பஞ்சணையில் 

               கட்டளை இடாவிட்டால்
               உன்னைச் சிறையில் தள்ளி
               வெளியில் திரியும் மனம்

               மனத்திற்குக் கட்டளையிட
               மந்திரம் தேடி அலையாதே

               குணத்தால் நிரம்பு
               மனம் அடங்கும் உனக்கு
                     

                 -கோ. மன்றவாணன்

பெண் எனும் பிரபஞ்சம்





                 மண்ணுக்கும் விண்ணுக்குமாக
                 மாளிகை கட்டிவைத்தென்ன
                 வாழ
                 யாருமில்லை எனில்...

                 பெண்ணெனும் உயிரூற்று இல்லெனில்
                 பிரபஞ்ச அறைகளில் இருந்து
                 வெளியேறி மரித்துப்போகும் காற்றும்

                 பிரபஞ்ச மாடத்தில் ஒளியேற்றுவாள்
                 பெண்,
                 மதியும் கதிரும் இல்லெனினும்

                 பெண்ணில்லாத உலகை விரும்புவதில்லை
                 கவிஞர் மட்டுமல்லர்
                 கண்ணில்லாதவரும்

                 பிரபஞ்சத்தின் ருசியைத் தேடி அலைந்தால்
                 பெண்ணில்தான் முடியும்

                 பிரபஞ்சத்தின் விதியைப் படிப்பதென்றால்
                 பெண்ணில்தான் தொடங்கும்

                 உயிர் ரகசியம் கற்றிருந்தால் போதும்...

                 பெண்ணுக்குள்ளே
                 பிரபஞ்சம் காணலாம்
                 பிரபஞ்சத்துக்குள்ளே
                 பெண்ணைக் காணலாம்.

                 பிரபஞ்சத்தின் சக்தி உனக்குள்ளும் சுழலும்...
                 பெண்ணைக் காதலித்துப்பார்!


                 -கோ. மன்றவாணன்


Wednesday, 6 December 2017

என் முதல் கனவு





                    கனவொன்று இல்லையெனில்
                    முன்னோக்கி நகராது
                    யாருடைய வாழ்க்கையும்

                    வானத்து நட்சத்திரங்களை
                    வலைபோட்டுப் பிடித்துவந்து
                    என்
                    அறைக்குள் கொட்டுகின்றன
                    கனவுகள்

                    விடிந்த பின்தானே தெரிகிறது
                    அறைமுழுவதும்
                    குப்பைக் கூளங்களும்
                    கொடும் நாற்றங்களும்

                    நிறைவேறாமலே போய்விட்டன
                    என் முதல் கனவின் வரிசையில்
                    எல்லாக் கனவுகளும்

                    இருப்பினும்
                    கனவுப் பரணில் இருந்து
                    கலைத்துப் போட்டுத் தேடிக்
                    கண்டுபிடித்தேன்
                    முதல்கனவை


                       “மரத்தடிப் பிள்ளையாரிடம்
                     மனமுருகி வேண்டி நிற்கிறேன்
                     ஞானப்பழம் தாவென்று”


                    -கோ. மன்றவாணன்